Το πρόγραμμα επτά μέτρων-παρεμβάσεων που πρότεινε μόλις προχθές η Κομισιόν για την αντιμετώπιση των εκρηκτικών αυξήσεων στις τιμές της ενέργειας καταδεικνύουν την πρόοδο που έχει συντελεστεί: αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πρόβλημα, η Ευρώπη αναζητεί λύσεις μέσα από την ενεργητική κρατική παρέμβαση στην οικονομία, τη ρύθμιση της αγοράς και την εμπέδωση πρακτικών αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών. Η απόσταση με το πρόσφατο παρελθόν – και ειδικότερα με την οικονομική κρίση – είναι ορατή. Τόσο στη διαχείριση της πανδημίας – με το Ταμείο Ανάκαμψης – όσο και στη διαχείριση της ενεργειακής κρίσης που μας απειλεί, η ευρωπαϊκή πολιτική απομακρύνεται – ενδεχομένως όχι αρκούντως αποφασιστικά ακόμη, αλλά πάντως ξεκάθαρα – από τα αντικοινωνικά και αναποτελεσματικά, όπως αποδεικνύονται στην πράξη, δόγματα της αυτορρύθμισης της αγοράς και της συρρίκνωσης των δημόσιων πολιτικών. Υπό την οπτική αυτή, τα μέτρα που προτείνει η Κομισιόν δεν είναι μόνο ένα χρήσιμο εργαλείο καταπολέμησης των ανατιμήσεων στην ενέργεια, αλλά μια μεθοδολογική επιβεβαίωση ότι η θωράκισή μας απέναντι στις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος απαιτεί ένα νέο κοινωνικό και οικονομικό συμβόλαιο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή