Συνωστισμός υποψηφίων

Οι πέντε ημέρες που συγκλόνισαν την Κεντροαριστερά ξεκίνησαν μια κατά τα άλλα ήσυχη Τρίτη, χωρίς πολλή βαβούρα, όταν όλα έδειχναν πως τα πράγματα θα εξελίσσονταν μάλλον ομαλά. Εμεναν μόνο λίγα εικοσιτετράωρα μέχρι την καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης των υπογραφών στήριξης, ενώ τα επιτελεία των υποψηφίων ετοίμαζαν τις εκδηλώσεις των επόμενων ημερών. Στο προεδρικό επιτελείο περίμεναν οδηγίες: η Φώφη Γεννηματά είχε απουσιάσει από τη συγκέντρωση της Δευτέρας στη Νέα Ιωνία λόγω μιας μικρής αδιαθεσίας. Το τι συνέβη τις επόμενες ώρες είναι πια ιστορία – και άφησε ένα μούδιασμα που ακόμα και σήμερα δεν λέει να φύγει. Η Φώφη Γεννηματά από μια μάχη βρέθηκε σε μια άλλη, πολύ γνώριμη και απείρως πιο σημαντική, με την ίδια δύναμη και γενναιότητα που δείχνει πάντα σε κάθε πολιτική ή προσωπική δοκιμασία. Κατάφερε να συγκινήσει τους πάντες, φίλους, συντρόφους και αντιπάλους, δίνοντας παράλληλα, όπως κάνει πάντα, μια ανθρώπινη πλευρά στην ελληνική πολιτική σκηνή που τόσο πολύ τη χρειάζεται.  Ακόμα και όσοι διαφωνούσαν μαζί της ή όσοι της ασκούσαν κριτική, αυτές τις ημέρες έχουν καταλάβει πως με την απερχόμενη πρόεδρο κλείνει μια εποχή για την παράταξη, με θετικό πρόσημο, καθώς όχι μόνο ο χώρος άντεξε στις χειρότερες εποχές του, αλλά στάθηκε στα πόδια του εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Η Γεννηματά κρατούσε σχεδόν μόνη της ένα συντεταγμένο ρεύμα εντός του Κινήματος Αλλαγής και είχε δώσει προσωπική πινελιά στη διεύρυνση και στην ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα που είχε το κόμμα.