Διανύουμε όντως το τελευταίο μίλι της πανδημικής κρίσης αλλά αυτό πια έχει άμεση συνάρτηση με την ωριμότητα, τη συλλογική μας ευθύνη και τη σοβαρότητά μας ως κοινωνίας περισσότερο από ποτέ. Ο ιός είναι εδώ, τα κρούσματα είναι εδώ, οι θάνατοι είναι εδώ και δεν υπάρχει χρόνος και χώρος για περαιτέρω δικαιολογίες για τους ανεμβολίαστους. Τα νούμερα και τα δεδομένα εξάλλου είναι συντριπτικά πλέον, το εμβόλιο είναι ένα όπλο στη μάχη και μάλιστα διαμορφώνει αποδεδειγμένα δίχτυ προστασίας στον πληθυσμό κατά των θανάτων και των επιβαρυντικών παρενεργειών των νοσούντων.

Ας λάβουμε επιπροσθέτως υπόψη μας πως η μάχη κατά του κορωνοϊού τέμνεται φέτος με τη μάχη κατά της αναζωπύρωσης της εποχικής γρίπης και αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω για επιτάχυνση του μαζικού εμβολιασμού και για τη στερέωση του τείχους ανοσίας για όλους, αφού το ΕΣΥ έχει αποδειχθεί μαχητικό αλλά και με πεπερασμένες δυνατότητες. Αλλιώς η κανονικότητα θα λάβει διαλειμματικό χαρακτήρα, θα είναι ημιτελής και μαζί της η πραγματική οικονομία και η ζωή μας.

Η τελική έξοδος είναι τώρα και όσο εισερχόμαστε στο φθινόπωρο είναι σημαντικό να το έχουμε στον νου μας χωρίς να χαλαρώνουμε επίσης στο ατομικό σκέλος με ανεύθυνες συμπεριφορές, αλλά και στο συλλογικό, αφού η μάχη των περίπου δύο αυτών ετών περνά από την πολιτεία, αλλά και από τους πολίτες. Μπορούμε να αφήσουμε πίσω την πρωτόγνωρη κρίση.