Το 2019, ο αμερικανός καθηγητής Τζέφρι Τζ. Μάθιους εξέδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα βιογραφία του Κόλιν Πάουελ. Ο τίτλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προκλητικός, αλλά έχει μια πραγματική δόση αλήθειας. Τέλειος πατριώτης δεν υπάρχει. Τον συναντάμε μόνο στην εποχή του εθνικού ρομαντισμού ή, δυστυχώς, ως καρικατούρα από ανθρώπους που θέλουν να καπηλευτούν την αγάπη για την πατρίδα. Ο Πάουελ όμως ήταν πατριώτης. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην υπηρεσία των ΗΠΑ και ειδικότερα στον τομέα της εθνικής ασφάλειας. Διακεκριμένος στρατιωτικός, στρατηγός που έφτασε στα ανώτατα αξιώματα ως διοικητής των Επιτελείων, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας και τελικά υπουργός Εξωτερικών. Από το Βιετνάμ μέχρι το Αφγανιστάν και δύο φορές το Ιράκ, ο Πάουελ έχει συνδεθεί με τη σύγχρονη στρατιωτική ιστορία, τις νίκες (κυρίως αυτές), αλλά και τις ήττες των ΗΠΑ. Ενας άνθρωπος που έχει περάσει από τόσες θέσεις ευθύνης και έχει λάβει στη ζωή του αποφάσεις που καθόρισαν τις τύχες ανθρώπων, προφανώς έκανε και λάθη. Ισως η πιο μελανή στιγμή στη σπουδαία καριέρα του να είναι η στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ το 2003. Ως υπουργός Εξωτερικών «επέστρεψε» σε μια χώρα και σε μια περιοχή που τον είχαν σημαδέψει και ως στρατηγό, καθώς είχε καθοριστική συμμετοχή στην επιτυχημένη και αποτελεσματική πρώτη στρατιωτική επιχείρηση κατά του Ιράκ, στην «Καταιγίδα της Ερήμου». Ως υπουργός είχε επιφορτιστεί με το δύσκολο έργο να παρουσιάσει στη διεθνή κοινότητα τα στοιχεία που θα νομιμοποιούσαν την επέμβαση στο Ιράκ. Κάτι που έκανε, ανεπιτυχώς, σε επίπεδο ΟΗΕ.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ