Οι ιταλοί σοσιαλδημοκράτες έχουν ένα πρόβλημα. Αλλάζουν τον έναν αρχηγό μετά τον άλλο, αλλά προκοπή δεν βρίσκουν. Βλέπουν τον Σολτς να θριαμβεύει στη Γερμανία, ακούνε για κόκκινο κύμα στη Σκανδιναβία, κι εκείνοι δεν μπορούν να βρουν ούτε μια αριστερή ιδέα για να πιαστούν. Κάποιοι λοιπόν, μεταξύ των οποίων και ο πρώην γραμματέας Πιερλουίτζι Μπερσάνι, σκέφτηκαν ότι τον ρόλο ενός μεγάλου εργατικού κόμματος θα μπορούσε να τον παίξει το παλιότερο συνδικάτο της χώρας. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επίθεση των νεοφασιστών εναντίον του δεν έγινε άλλωστε το Σάββατο στη Ρώμη μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων ετών;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ