Πρόκειται για το έργο του Γιάννη Ρίτσου, που παρουσιάζεται από το ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία Πολυξένης Σπυροπούλου. Αμέσως προκύπτει το ερώτημα για την ταυτότητα της συγκεκριμένης διάστασης. Οχι, δεν έχει την παραμικρή σχέση με την «Εκτη αίσθηση» του Σιάμαλαν. Η δε απάντηση ότι η τέταρτη διάσταση είναι ο χρόνος, μοιάζει να μην είναι αρκετή. Αυτός δεν είναι που όλη μέρα μας πιέζει; Με το ζόρι μάς επιτρέπει να διαβάσουμε εφημερίδα. Γιατί θα πρέπει να τον «δούμε» σε παράσταση; Για το δεύτερο ερώτημα θα χρειαστεί να γράψω λίγο παραπάνω και να μας πιέσει ο χρόνος λίγο περισσότερο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή