«Συμμάχους» μέσα από συμβόλαια εξοπλισμών αναζητεί η Αθήνα, τη στιγμή που η Τουρκία γράφει τον επίλογο του «ήρεμου καλοκαιριού» με νέες απειλές εν είδει προειδοποιήσεων. Η ελληνογαλλική συμφωνία στην Αθήνα επικοινωνήθηκε ως ένα κείμενο που δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον όσον αφορά την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της χώρας. Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιμένουν να υπενθυμίζουν ότι την κρίσιμη στιγμή ενός «θερμού επεισοδίου» θα είμαστε μόνοι. Τουλάχιστον στο πεδίο. Το αντίθετο θα αποτελεί ευχάριστη έκπληξη. Η ελληνογαλλική συμφωνία έχει τη δική της αξία ως ένα κείμενο που θα μπορούσε να λειτουργήσει «αποτρεπτικά», σε διπλωματικό επίπεδο. Αλλά και αυτό εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο συσχετισμών και συμφερόντων. Καταλύτης για την υπογραφή της συμφωνίας ήταν τα συμβόλαια για τα εξοπλιστικά που ήθελε το Παρίσι. Οι κορβέτες φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν τις φρεγάτες και τα Rafale και το ερώτημα παραμένει εάν η Ελλάδα μπορεί να θέσει τα δικά της όρια στους «συμμάχους» – σε Παρίσι αλλά και Ουάσιγκτον αντίστοιχα – ώστε να εξασφαλίσει την απαιτούμενη στήριξη, όταν χρειαστεί…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή