Τα περιστατικά βίας στα πανεπιστήμια πληθαίνουν. Μετά το λοκντάουν, οι διάφορες ομάδες που θεωρούν το ακαδημαϊκό περιβάλλον χώρο επιβεβαίωσης της ιδεοληπτικής μοναδικότητάς τους έχουν αποδυθεί σε αγώνα ανάκτησης του, εκτός κανονισμών του πανεπιστημίου και εκτός νόμου, εξαιρετισμού τους.

Το περιστατικό στους Ηλεκτρολόγους του Πολυτεχνείου Κρήτης, που περιγράφηκε στο «Βήμα», είναι ενδεικτικό: φοιτητής που είχε εξυβρίσει καθηγητή του κλήθηκε από τον κοσμήτορα να δώσει εξηγήσεις. Τότε, περί τα 30 άτομα (Φοιτητές; Ποιος ξέρει) κατέλαβαν το γραφείο του, προσπαθώντας να τον εξαναγκάσουν, με απειλές και βρισιές, «να ανακαλέσει το e-mail που είχε στείλει στον φοιτητή και να υπογράψει δήλωση». Ο κοσμήτορας δεν ενέδωσε.

Για ακόμα μία φορά, δηλαδή, κάποιο παρακλάδι κάποιου κινήματος, με όπλο τη βία, κρατά όμηρο έναν καθηγητή επιδιώκοντας να δηλώσει κάτι το οποίο δεν πιστεύει, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί η δήλωσή του για τις ιδιοτέλειες του κινήματος ή κάποιου μέλους του. Επιχειρήθηκε ξανά, δηλαδή, κάτι ανάλογο με την ομηρεία, πέρυσι, του πρύτανη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο.

Τέτοιου τύπου φασιστικές συμπεριφορές η πολιτεία, ακόμα, δεν έχει βρει τρόπο να τις αντιμετωπίζει – ενώ τη λύση που έως σήμερα έχει προκρίνει, την πανεπιστημιακή αστυνομία, δεν την προωθεί με αποφασιστικότητα. Και στο μεταξύ οι διάφορες συμμορίες που δρουν στο όνομα της πολιτικής τους ταυτότητας αποθρασύνονται.