Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη μοναδικότητα του σινεμά του Πέδρο Αλμοδόβαρ, καθώς είναι ένα σινεμά που προέρχεται πάντα και πρωτίστως από την καρδιά του, ένα σινεμά που δεν υποχωρεί ποτέ σε συμβάσεις, ένα σινεμά που ξεχωρίζει τόσο για την αισθητική όσο και για την ειλικρίνειά του. Ακόμα και οι πιο αδύναμες δημιουργίες του Αλμοδόβαρ – ταινίες όπως η «Χουλιέτα» ή το «Δεν κρατιέμαι» – μπορούν να σε παρασύρουν στον κόσμο τους γιατί η δημιουργική αλήθεια τους είναι πολύ βαριά και χωρίς σκιές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή