Ευθύνη

Μεταξύ μας, όποιος είχε ρίξει μια διαγώνια έστω ματιά στη μακροσκελή ανακοίνωση που εξέδωσε την 1η Οκτωβρίου ο Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου, διάβασε πίσω από τις λέξεις της το ενδεχόμενο οι ομοιότητες των φετινών εορτασμών με τους περσινούς να είναι πολλές. Ο συντάκτης της επικαλείτο το άρθρο 3 του Συντάγματος κι έκανε κήρυγμα περί θρησκευτικής ελευθερίας – ενώ ειρωνευόταν τις Αρχές ότι επέβαλαν «δρακόντεια υγειονομικά πρωτόκολλα» σε διάφορες άλλες εκδηλώσεις σαν τις «περιοδείες της προσφυγοπούλας μικρής Αμάλ σε πολλές πόλεις της Ελλάδος», τη «νεκρώσιμη ακολουθία του δημοφιλούς ράπερ Πήτερ Αθανασόπουλου (Mad Clip)» ή τα Gay Pride. Η ουσία της επιχειρηματολογίας έχει ξαναδιατυπωθεί – για την ακρίβεια, την επαναλαμβάνουν εκκλησιαστικοί παράγοντες σε κάθε ευκαιρία. Γι’ αυτό, όπως πέρυσι, έτσι και φέτος, θα ήταν άδικο να επιρρίψει κανείς την ευθύνη σε εκείνους που ανησυχούν πιο πολύ για τη μετά θάνατον ζωή παρά για την επίγεια. Μια επανάληψη του προηγούμενου Νοεμβρίου θα βαρύνει κι αυτή τη φορά την κοσμική εξουσία που κλίνει το γόνυ στην εκκλησιαστική, όχι τους ιερείς που κάνουν επίδειξη δύναμης στους αστυνομικούς.