Στις δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές υπάρχει πάντα ένας σταθερός χαρακτήρας που κρατάει δεύτερο ή τρίτο ρόλο. Είναι ένας χαρακτήρας συμπαθής για τον θεατή. Και το σενάριο κάνει συχνές στάσεις σε αυτόν προκειμένου να δώσει ανάσες στην πλοκή και να εκτονώσει την ένταση. Φανταστείτε τη ζωή μας ως μία καθημερινή τηλεοπτική σειρά. Η Φώφη ήταν ένας από αυτούς τους χαρακτήρες. Δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Είχε όμως μία σταθερή, θετική παρουσία. Και ως πρόσωπο αλλά και ως ρόλος. Και επειδή ήταν τοποθετημένη ανάμεσα σε πόλους έντασης, εκ των πραγμάτων έπαιρνε τον ρόλο εκείνου που κουνάει το δάχτυλο και στους δύο, αντιπροσωπεύοντας τη δυσφορία των πολιτών. Για αυτό και το πάνδημο πένθος. Η Φώφη Γεννηματά αγαπήθηκε για τις αξιοπρεπείς μάχες που έδωσε. Πάλευε για τη ζωή της, πολέμησε και για να κρατήσει το κόμμα της ζωντανό. Και είχε μία ήπια πολιτική παρουσία, ουσιαστικά ακίνδυνη για όλους. Δεν ήταν φορέας εξουσίας. Δεν απειλούσε τον δεξιό ή τον αριστερό. Ηταν όμως αυτή που προσπαθούσε να τους βάλει στη θέση τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ