Σίγουρα πάντως όχι η Γεωργία Βασιλειάδου, τότε που απειλούσε τον Αυλωνίτη ότι θα πάρει των ομματιών της, να πάει να βρει γαμπρό στην «Αστραλία». Η χώρα είχε αστέρι πολύ πριν αποφασίσουν ο Μπάιντεν και ο Τζόνσον να την καταστήσουν μέσω της AUKUS πυρηνική δύναμη στα καλά καθούμενα, ποντίζοντας στα νερά της πυρηνικά υποβρύχια να χαζεύουν με το πάσο τους τα κοράλλια, μιας και μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή τους για μήνες ολόκληρους. Οι Ολλανδοί εξερευνητές του παλιού καιρού, την είχαν ήδη ονομάσει «Νέα Ολλανδία», οι Βρετανοί «Νέα Ουαλία» και γενικώς όποιος τυχάρπαστος εξώκειλε προς εκείνα τα μέρη, φεύγοντας έμπηγε και τον θυρεό του στην αμμουδιά, για να τον βλέπουν οι Αβορίγινες και να σταυροκοπιούνται. Ποια είναι πάλι αυτή η «Νέα Ρούλα» θα έλεγαν, αγνοώντας πόσο πολύ επιθυμώ να μεταναστεύσω στην Αυστραλία, όχι πια ως οικονομική αλλά ως δημοκρατική μετανάστρια, γιατί απλούστατα, μες στο φτωχό μου το μυαλό είναι ελντοράντο και γη της επαγγελίας ό,τι βρίσκεται μακριά από τον φασαριόζικο γνωστό κόσμο που στριμώχνεται ένθεν κι ένθεν της Μεσογείου. Μακριά από την γεροντική άνοια της Ευρώπης η οποία έχει αναγάγει σε ύψιστο ανθρώπινο δικαίωμα, το δικαίωμά της να αυτοκαταστραφεί, η Αυστραλία τόλμησε τις προάλλες να τραβήξει όχι μία, όχι δυο, όχι τρεις αλλά 262 μέρες λοκντάουν στη Μελβούρνη λόγω αυξημένων κρουσμάτων κόβιντ. Πού πας ρε Καραμήτρο, θα έλεγε το γνωστό ανέκδοτο, εγώ όμως θα έλεγα: Πού πας ρε Τσιτσιπά, πού πας κι εσύ ρε Τζόκοβιτς, ανεμβολίαστοι και αεράτοι να δρέψετε το Australian Open με όρους Θλιβερής Βαλκανικής;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ