Συνεχίζοντας την περιδιάβαση στο ελισαβετιανό θέατρο, το πριν, το σύγχρονο και το μετά τον Σαίξπηρ, και κυρίως εστιάζοντας στα έργα που παίχθηκαν στην Ελλάδα, παρότι, σε σχέση με το πλήθος τους, είναι ελάχιστα, στο σημερινό κείμενο θα αναφερθούμε σε έναν ποιητή, μεταφραστή, ηθοποιό, πρόδρομο του Σαίξπηρ, έναν αναρχικό και άθεο, που σκοτώθηκε μόλις 29 ετών σε μονομαχία, μισομεθυσμένος σε ταβέρνα, τον Κρίστοφερ Μάρλοου (1564-1593). Παρ’ όλ’ αυτά, άφησε πίσω του ένα γενναίο έργο, και μάλιστα επαναστατικό, όχι μόνο στο περιεχόμενο, αλλά και στη μορφή, γιατί ήταν ο πρώτος που εγκατέλειψε τα ιταλικά, μορφολογικά πρότυπα, τον ομοιοκατάληκτο στίχο, και έγραψε έναν στίχο αναρχικό και ανορθόδοξο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή