«Οποιοσδήποτε κάνει κινηματογράφο οφείλει κάτι στον Ζαν-Λικ Γκοντάρ» μου είχε πει πριν από μερικά χρόνια στις Κάννες ο σκηνοθέτης Μισέλ Χαζαναβίσιους, όταν παρουσίαζε εκεί τη δική του ταινία για τον Γκοντάρ, «Γκοντάρ αγάπη μου». Ηταν τόσο ειλικρινής στον τρόπο που το είπε, που σχεδόν αισθάνθηκα στο πετσί μου την απόλυτη βεβαιότητά του. «Ο Γκοντάρ» συνέχισε ο βραβευμένος με Οσκαρ σκηνοθέτης του «The Artist», «ξεκλείδωσε τόσο πολλές πόρτες, δημιούργησε τόσο πολλά πεδία, κατάφερε να κάνει το σινεμά δυνατότητα για τόσο πολλούς ανθρώπους».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή