«Στη μετάφραση λειτουργώ σαν ντετέκτιβ και σαν ηθοποιός»

Οταν ανοίγει η πόρτα, αυτό που βλέπεις είναι ένα τείχος από χάρτινες κούτες να έχουν καταλάβει τα ελεύθερα τετραγωνικά του χολ στο διαμέρισμα του Γιώργου – Ικαρου Μπαμπασάκη. Ακολουθείς περιμετρικά τα εξωτερικά αυτά τείχη από άδεια και γεμάτα βιβλία κουτιά και βρίσκεσαι σε δύο συγκοινωνούντα δωμάτια όπου στους τοίχους υπάρχουν μεταλλικές βιβλιοθήκες. Εδώ όμως τα βιβλία μοιάζει να δίνουν παράσταση. Γιατί ο κάτοχός τους, λόγιος, μεταφραστής και πλάνης των Αθηνών, έχει ένα δικό του σύστημα ταξινόμησης ώστε να δημιουργεί αυτές τις «παρέες» που τον συντροφεύουν τις ώρες που περνά στο δικό του γράψιμο και στη μετάφραση έργων ξένης λογοτεχνίας. Από ψηλά ο Μπουκόφσκι και η ομάδα των Μπίτνικ, δύο ράφια παρακάτω και αριστερά ένας παραταγμένος λόχος νουάρ λογοτεχνίας των εκδόσεων Αγρα, πάνω δεξιά ο Μπέκετ μαζί με τους συγγραφείς του αμερικανικού ονείρου και πάλι κάτω η υποστηρικτική ομάδα των θεωρητικών στη σειρά της Νεφέλης «Νεότερος Ευρωπαϊκός Πολιτισμός», μαζί με τη σουρεαλιστική εκτίναξη ρομαντισμού και αισθητισμού των βιβλίων του Επαμεινώνδα Χ. Γονατά.