ΛΟΝΔΙΝΟΝ, Νοέμβριος (Ιδιαιτέρα υπηρεσία). Ενα μέλος του Αγροτικού Κόμματος της Αγγλίας είπε πέρυσι εις τον υποφαινόμενον ότι ημπορούσε να ταξιδέψει από την Αγγλίαν προς την Τσεχοσλοβακίαν χωρίς εις όλο το διάστημα του ταξειδίου του να του χρειασθούν διαβατήρια. Κατά τον ίδιον τρόπο θα ημπορούσε να συνεχίση το ταξείδι του εις ολόκληρον την Τσεχοσλοβακίαν.

– Εχω ήδη ταξιδέψει κατ’ αυτόν τον τρόπον, προσέθεσε. Δεν έχει κανείς παρά να περάση διά μέσου του σοσιαλιστικού κινήματος αντιστάσεως. Τούτο σημαίνει ότι εις ολόκληρην την Ευρώπην υπάρχει ένα ισχυρόν αντικομμουνιστικόν κίνημα το οποίο αγωνίζεται εναντίον της Σοβιετικής Ενώσεως εις όλην την έκτασιν, από του Λονδίνου μέχρι της Πράγας και από της Στοκχόλμης μέχρι των Αθηνών.

Τα μέλη αυτού του κινήματος αντιστάσεως αποτελούν την πρώτην γραμμήν της μάχης εναντίον του κομμουνισμού. Πολεμούν τους κομμουνιστάς με τα ίδια των τα όπλα. Δρουν μυστικά, μετακινούν κατά τον μυστικώτερον επίσης τρόπον ανθρώπους διά μέσου των εθνικών συνόρων και προπαρασκευάζονται να αντιτάξουν την βίαν εις την βίαν. Ασφαλώς θα κάνει εντύπωσιν εις πολλούς, οι οποίοι συγχέουν τον σοσιαλισμόν με τον κομμουνισμόν, το γεγονός ότι τον αγώνα εναντίον του κομμουνισμού εις την Ευρώπην τον διεξάγουν σοσιαλισταί διαφόρων αποχρώσεων. Εάν ποτέ καταστή δυνατόν να σταματηθούν οι Ρώσσοι και να περιορισθούν εις τα παλιά των σύνορα, η εμπιστοσύνη του κόσμου εις την Ευρώπην θα στραφή προς τα σοσιαλιστικά κόμματα. Διότι τα κόμματα αυτά δεν προμηθεύουν μόνον τους ανθρώπους οι οποίοι διεξάγουν σήμερον τον αγώνα αντιστάσεως εναντίον του κομμουνισμού αλλά έχουν οργανώσει και τας κυβερνήσεις της Ευρώπης αι οποίαι διεξάγουν φανερά τον αγώνα κατά του Κρεμλίνου. Εκτός από τους Αμερικανούς, οι άνθρωποι που ωμίλησαν με σφοδρότητα εναντιον των Ρώσσων εις τον Οργανισμόν Ηνωμένων Εθνών ήσαν σχεδόν όλοι Σοσιαλισταί. Ούτε ακόμα και οι Αμερικανοί έκαμαν τόσον δριμείαν κριτικήν της Σοβιετικής Ενώσεως από όσην έκαμαν, έξαφνα, ο Ερνεστ Μπέβιν, υπουργός των Εξωτερικών της Αγγλίας, ο κ. Σπάακ, πρωθυπουργός του Βελγίου, και ο Ρόμπερτ Σουμάν, υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας. Η ζωή των ανθρώπων αυτών δεν πρόκειται να υπολογισθεί καθόλου εις την περίπτωσιν κατά την οποίαν οι Ρώσσοι θα αποκτούσαν τον έλεγχον της Δυτικής Ευρώπης.