Ολες οι γενιές ή οι ηλικιακές σειρές – αν προτιμάτε – έχουν τους κώδικες επικοινωνίας τους, τον τρόπο ζωής τους και κυρίως τα πρέπει που οφείλουν να ακολουθήσουν για να ενταχθούν στην κάθε παρέα. Στα παραπάνω να προσθέσουμε και τη μόδα της κάθε εποχής. Σε αυτές τις γενιές, που είχαν μεγαλώσει με το σίριαλ «Η Μάχη», να παίζουν πόλεμο (εκτός από μπάλα) με κάθε αφορμή και να διαβάζουν κόμικς, όπως τα «Μάχη», «Δράσις», «Εφοδος», «Πόλεμος», «Κράνος», «Τανκς», «Κομμάντος» η φυσική κατάληξη ήταν οι ταινίες καράτε. Εστω κι αν κάποιες γενιές πρόλαβαν τη μόδα αυτή προς τα τέλη της. Εκεί στη χαραυγή της δεκαετίας του ’80, και ελάχιστα πιο πριν, συνοικιακοί κινηματογράφοι, που στο παρελθόν είχαν περάσει στιγμές δόξας, το γύρισαν στις πολεμικές τέχνες. Ενα εισιτήριο, δύο ταινίες. Ή κάπως έτσι. Και μετά το τέλος της προβολής γινόταν αναπαράσταση των ταινιών. Βροχή οι ψιλές και οι χοντρές που έπεφταν. Χωρίς κακία. Απλώς για να αισθανθούμε και εμείς ήρωες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ