Σκουπιδότοπος

Σε πρώτη ματιά, το ερώτημα μοιάζει με εκείνο για την κότα και το αβγό. Ομως, στην πραγματικότητα, είναι διαφορετικό: εν προκειμένω, υπάρχει υπεύθυνος: είναι ο καθένας από εμάς. Για τον εαυτό του. Μία κοινωνία που ξυπνάει και κοιμάται θαμμένη σε σωρούς από σαβούρες «ενημέρωσης» για το τι έκανε ή δεν έκανε ο α ή ο β πρώην ή νυν παίκτης ριάλιτι και τι είπε ή δεν είπε ο κάθε ανύπαρκτος στην καταβόθρα της πεντάλεπτης, ή έστω πενταήμερης δημοσιότητας, είναι θλιβερή. Σχεδόν απελπιστική. Οπως και αν η δείνα στάρλετ θρηνεί απαρηγόρητη το χρυσόψαρό της, ή ο τάδε «ινφλουένσερ» λέει τις ιστορίες της ζωής του και ό,τι άλλο του κατέβει. Και, για κερασάκι, ο κάθε είδους κλόουν που με ύφος χιλίων καρδιναλίων ρητορεύει περί τις… συνωμοσίες των εμβολίων. Αυτή είναι η εικόνα μιας κοινωνίας σε βαθιά παρακμή με χαμηλή έως ανύπαρκτη αυτοεκτίμηση. Ενα τίποτα: μόνον αυτό μπορεί να είναι μία κοινωνία που αποδίδει σημασία στην απόλυτη ανυπαρξία. Που ενώ δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν, που θα έπρεπε να ντρέπεται κρυμμένο, αντιθέτως, διεκδικεί και καταλαμβάνει τους προβολείς.