Η ξεφωνημένη

Ο νοσταλγικός τόνος που επικράτησε στα περισσότερα από τα δημοσιεύματα για τον θάνατο της θρυλικής «Φτερούς» -κατά κόσμον Ανδρέα Νομικού -, καθώς και η πικάντικη αναπαραγωγή των αστικών μύθων που τη συνόδευσαν σε όλο τον μακρύ βίο της (πέθανε στα 84 της), ήρθαν να επισκιάσουν, αν όχι να συσκοτίσουν πλήρως μια άλλη πλευρά της ιστορίας της, λιγότερο ή και καθόλου ευτράπελη, από εκείνες που μας αρέσει διαχρονικά να κρύβουμε κάτω από το χαλί του συλλογικού μας υποσυνείδητου. Είναι αλήθεια πως πολλοί Αθηναίοι που έχουν ήδη πατήσει τα πενήντα διασταυρώθηκαν κάποια στιγμή στον δρόμο με την εν λόγω καλτ φιγούρα. Θυμάμαι ένα δικό μου συναπάντημα μαζί της πριν κλείσω τα εννέα, όπως και την ειλικρινή απορία μου προς τη Ρεγγίνα, τη θετή μου μητέρα: «Τι κάνει αυτός, μαμά;». «Είναι τοιούτος», αποκρίθηκε η μητέρα μου μάλλον ενοχλημένη, πυκνώνοντας το μυστήριο αντί να το ξεδιαλύνει· ως δασκάλα, εξάλλου, αποκλείεται να μπέρδεψε το «κάνει» με το «είναι».