Η χάραξη οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής τείνει να κινείται σαν εκκρεμές. Η ευφορία σχετικά με τις δυνατότητες της κυβερνητικής δράσης συνήθως ακολουθείται από αντιδράσεις, απογοήτευση και μειωμένες φιλοδοξίες. Η ρητορική «μπορώ να το κάνω» δίνει τη θέση της σε περιορισμούς και κανόνες του τύπου «δεν πρέπει να το κάνω». Εκεί βρίσκονται τώρα πολλές προηγμένες οικονομίες: ύστερα από μια περίοδο εθιστικών δαπανών, υπάρχει αυξανόμενη ώθηση κατά της κυβερνητικής δημοσιονομικής επέκτασης.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ