Ας αλλάξουν προσέγγιση

Εως πρότινος, δηλαδή μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, οι ομάδες που μετείχαν στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής ή αλλιώς Super League 2 μάλλον δεν έδιναν βάση στον αγωνιστικό χώρο. Ή, αν προτιμά κάποιος, αδυνατούσαν να συνεισφέρουν στη συντήρηση ή τη βελτίωσή του. Και αγωνίζονταν κατά βάση σε χλοοτάπητες με προβλήματα, ίσως και γιατί δεν επιθυμούσαν να αφήσουν την περιλάλητη «δύναμη της έδρας». Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η νοοτροπία πρέπει να διαφοροποιηθεί και καλό είναι να δούμε τι συνέβη την πρώτη αγωνιστική: ο Ολυμπιακός, λοιπόν, επέλεξε να χρησιμοποιήσει το γήπεδο της Καλλιθέας, το Ελ Πάσο, με το στρωτό χορτάρι που δεν άφησε παράπονα σε κανέναν από τους συμμετέχοντες ποδοσφαιριστές ή προπονητές. Ούτε στα στελέχη του Ολυμπιακού αλλά ούτε και του ΠΑΟΚ. Αντίθετα, η ΑΕΚ είχε ως έδρα στο ματς της πρεμιέρας της ομάδας Β’ απέναντι στην Καλαμάτα το γήπεδο των Σπάτων. Ο αγωνιστικός χώρος; Οχι απλά δεν ήταν ο καλύτερος δυνατόν, αλλά πάλι καλά να λέει κάποιος που δεν είχαμε απρόβλεπτο με τραυματισμό. Κι όμως, η ΑΕΚ στην ενδεκάδα της είχε ταλέντα μικρής ηλικίας, όπως και ποδοσφαιριστές της πρώτης ομάδας. Τέτοιοι είναι ο Μπακάκης, ο νεαρός Σαμπανάντζοβιτς, ο Μιτάι, ο Λάτσι. Δηλαδή, περιουσιακά της στοιχεία. Θέλει να τους δώσει χρόνο συμμετοχής και παιχνίδια στα πόδια τους, ώστε, σύντομα ή όποτε χρειαστεί, να ενισχύσουν την πρώτη ομάδα. Το λογικό και το σωστό δεν θα ήταν αυτοί οι παίκτες να αγωνίζονται σε γήπεδα – χαλιά; Να βρουν όλον τον… δρόμο ανοιχτό και να ξεδιπλώσουν τις αρετές τους; Να εξελιχθούν; Φυσικά, όλα τα ανωτέρω δεν σχετίζονται μόνο με την ΑΕΚ – απλά πρόκειται για την αφορμή. Είναι μείζον να αλλάξει ο τρόπος που η μικρή λίγκα αντιμετωπίζει το πρωτάθλημα. Αφενός θεωρείται απαράδεκτο να εκκινεί η διοργάνωση τον Νοέμβριο και αφετέρου δεν μπορεί να υπάρχουν ακόμη γήπεδα – χωράφια. Τουλάχιστον όχι σε αυτά να φιλοξενούνται ομάδες και ποδοσφαιριστές που κάποιοι αναμένουν να δείξουν πολλά. Κι αν η διοργανώτρια δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει αυτά, ο λόγος ανήκει στις ομάδες. Που έχουν λόγο, οφείλουν να ζητούν και να απαιτούν τα καλύτερα και στο φινάλε να προστατεύουν τα ίδια τους τα παιδιά. Με απώτερο στόχο στο εγγύς μέλλον, έχοντας αυτά προοδεύσει, να επανδρώσουν τη μεγάλη ομάδα.