Μια ξεχασμένη προϋπόθεση της προόδου

Δύο πολύ πρόσφατες ιστορίες. Χθες, πολίτης που εξυπηρετήθηκε σε μεγάλο ΚΕΠ της Κυψέλης διαπίστωσε ότι όταν προσέρχονταν αλλοδαποί, με το πιστοποιητικό εμβολιασμού και την απόδειξη ταυτοπροσωπίας ανά χείρας για τον έλεγχο στην είσοδο, η υπάλληλος τους ζητούσε και rapid test προκειμένου να εισέλθουν για να εξυπηρετηθούν. Οταν ρώτησε γιατί σε αυτούς ζητείται και τεστ ενώ σε αυτόν, τον ημεδαπό, δεν ζητήθηκε, δεν έλαβε καμιά απάντηση. Τις πρώτες ημέρες εφαρμογής των νέων μέτρων μια διεμφυλική συμπολίτισσά μας πήγε με το πιστοποιητικό της και την ταυτότητά της σε κατάστημα ρούχων γνωστής αλυσίδας. Οταν ο υπάλληλος της εισόδου αντελήφθη ότι το φύλο,που φαίνεται από την ταυτότητα δεν ανταποκρίνεται στην εμφάνισή της, δεν της επέτρεψε την είσοδο γιατί δεν μπορούσε να ταυτοποιήσει αν είναι το ίδιο το πρόσωπο που αναγράφουν τα έγγραφα. Η τρανς γυναίκα προσπάθησε να του εξηγήσει, αλλά ο υπάλληλος της είπε «αυτά μην τα λες σε μένα, να πας να τα πεις σε αυτούς που βάζουν τα μέτρα». Ηταν μια εξέλιξη που τα έμπειρα μέλη του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών είχαν, δυστυχώς, προβλέψει. Θα πει κάποιος «και γιατί δεν είχε αλλάξει την ταυτότητά της;». Η απάντηση είναι ότι η αλλαγή απαιτεί δικαστήριο, με αυτοπρόσωπη παρουσία, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον χρόνο, τα έξοδα για τον δικηγόρο, τα παράβολα κ.ά., για κάτι που θα μπορούσε να γίνει με απλό τρόπο σε ένα γκισέ όπως το κάνουν άλλες χώρες.