«Σήμερα ξεχνάμε ότι οι δάσκαλοι μπορούν να αλλάζουν ζωές»

Αν κάποιος εξετάσει προσεκτικά τους ήρωες, ζωντανούς ή όχι, που εμφανίζονται στα παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζά, θα ανακαλύψει πολλά και διαφορετικά είδη μαξιλαριών, παράξενων και μυθικών, να περνάνε από τις ιστορίες του. Κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά είναι της Δόνας Τερηδόνας στο «Μυστικό της γαμήλιας τούρτας» που για να βάλει σε πειρασμό τη μικρή Λουκία την υποχρεώνει να χρησιμοποιήσει για προσκεφάλι ένα πελώριο αφράτο λουκούμι. Ή αυτό του σοφού Κομφούζιου που είναι παραγεμισμένο με πούπουλα σοφής κουκουβάγιας. Εκεί όμως που τα μαξιλάρια αποθεώνονται, είναι στο έργο «Τα μαγικά μαξιλάρια», που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 ως μυθιστόρημα, μεταφράστηκε σε αρκετές ξένες γλώσσες και κέρδισε βραβεία παιδικής λογοτεχνίας. Στην πορεία του, το βιβλίο μεταφέρθηκε στο θέατρο ενώ τώρα διασκευάζεται από τον ίδιο τον συγγραφέα για πρώτη φορά σε όπερα για όλη την οικογένεια για λογαριασμό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η παράσταση ανεβαίνει την Κυριακή 14 Νοεμβρίου για 10 μόνο εμφανίσεις, σε μουσική Γιώργου Δούση, σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη και μεγάλους πρωταγωνιστές τα παιδιά της Χορωδίας της Λυρικής. Ενταγμένη στο αφιέρωμα των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, η παραγωγή των «Μαγικών μαξιλαριών» έρχεται για να εξυμνήσει τη φωτεινή δύναμη της αντίστασης σε κάθε απολυταρχία και σκοταδιστικά τυραννία. Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης, μιλήσαμε με τον Ευγένιο Τριβιζά.