Ενας γκουρού του σύγχρονου μάνατζμεντ έλεγε ότι η παραγωγικότητα δεν είναι ευθύνη του εργαζομένου, αλλά του μάνατζερ. Ενας πολιτικός θα μπορούσε να παραφράσει λίγο το τσιτάτο και να υποστηρίξει πως η παραγωγικότητα ενός κόμματος δεν είναι ευθύνη των στελεχών του, αλλά του αρχηγού. Η προσαρμογή των αρχών της διοίκησης επιχειρήσεων στην ελληνική πολιτική έγινε μόδα αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε τις εκλογές του 2019 και χάρη στο τεχνοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης που – ρητά και συμβολικά – ευαγγελιζόταν. Μέχρι εκείνη τη στιγμή οι φιλιππικοί κατά των επάρατων τεχνοκρατών έμοιαζαν να δονούν τα πλήθη. Από τότε κι έπειτα οι κάποτε εκφωνητές τους προσπαθούν να λανσάρουν την εξειδικευμένη γνώση ως ένα από τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουν τη δεύτερη φορά προς όφελος του λαού. Από τότε κι έπειτα, με άλλα λόγια, ο Αλέξης Τσίπρας κοπιάρει τον διάδοχό του στην πρωθυπουργία προκειμένου να κατορθώσει να επιστρέψει σ’ αυτήν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή