Η Εκκλησία συμμετέχει, λένε οι ταγοί της, στην παγκόσμια κινητοποίηση για την Κλιματική Αλλαγή. Και καλά κάνει. Οποιαδήποτε πρωτοβουλία ενισχύει το περιβαλλοντικό κίνημα είναι εξ ορισμού θετική. Αλλά, μεταξύ μας, είναι κι εύκολη για τον εν λόγω θεσμό. Η ιεραρχία δεν θα κληθεί να απαντήσει σε διλήμματα σαν εκείνα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι ηγέτες – δεν οφείλει να σταθμίσει μεταξύ πράσινης οικονομίας και των μισθών σε χιλιάδες βιομηχανίες. Αν λοιπόν η Εκκλησία θέλει πραγματικά να ακολουθήσει το πνεύμα της εποχής, δεν αρκεί να κηρύττει την ανακύκλωση ή τη δενδροφύτευση. Χρειάζεται να καταπολεμήσει τις αναχρονιστικές τάσεις που επικρατούν στους κόλπους της: να αναλάβει, για παράδειγμα, την ευθύνη της απομόνωσης των ιερέων που παρακινούν το ποίμνιο να αψηφήσει τις επιστημονικές συμβουλές για τον εμβολιασμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή