Η ιστορία των ελληνοβρετανικών σχέσεων ήταν πάντοτε εξαιρετικά πολύπλοκη. Η ουσία τους ήταν διαρκώς κάτι διαφορετικό από εκείνο που με πρώτη ματιά μπορούσε να θεωρήσει κανείς ως, υποτίθεται, δεδομένο. Το περιεχόμενο αυτών των σχέσεων άλλαζε, ενίοτε χωρίς καν να το καταλάβουν πολλοί παράγοντες της ελληνικής πολιτικής, που, υποτίθεται, συγκαθόριζαν τις εξελίξεις. Και, φυσικά, η Κύπρος ήταν, ορθώς, πάντοτε στο επίκεντρο, αλλά με μεγάλα ελληνικά ψυχογενή σφάλματα τακτικής και στρατηγικής. Η Αγγλία ήταν, είναι και θα είναι δύσκολος πλην κορυφαίος παράγοντας στην Ανατολική Μεσόγειο. Πολλοί πιστεύουν ότι το Brexit την αποδυνάμωσε. Προφανώς παραμένουν υπό την επήρεια της προπαγάνδας. Μάλλον δεν έχουν ακόμα κατανοήσει τι σημαίνει η στρατηγική συμμαχία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και της Αυστραλίας: η AUKUS. Και δεν έχουν δει τον τρόπο με τον οποίο η Γερμανία, μετά το Brexit, επιχειρεί να εδραιώσει τώρα μια νέα διμερή (όχι ευρωπαϊκή) σχέση με το Λονδίνο. Οπως, επίσης, δεν έχουν αντιληφθεί πόσο αποφασιστικά βελτιώνονται εκ νέου οι σχέσεις μεταξύ της Γαλλίας και των ΗΠΑ έπειτα από την όντως δύσκολη στιγμή μετά την ακύρωση του προγράμματος αγοράς των γαλλικών υποβρυχίων από την Αυστραλία λόγω της AUKUS.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή