Πλάι, στην αψίδα του μεγάλου γεφυριού

Η αλαζονεία αρμενίζει στ’ ανοιχτά

Όσα γνώρισα τα περιμένω

Η μνήμη μου απέραντη

Γεμάτη αναλαμπές του διαστήματος

Η καλοσύνη χορεύει στα χείλη μου

Ζεστά κουρέλια με φωτίζουν

Από το μέτωπό μου ξεκινά ένας δρόμος

Κοντινή και απόμακρη

Η θάλασσα πάλλεται με χαιρετά

Έχει το σχήμα ενός τσαμπιού

Ώριμης ηδονής

Χτες αγαπούσα και ακόμη αγαπάω

Τίποτα δεν αποδιώχνω

Το παρελθόν μού είναι πιστό

Στις φλέβες μου κυλάει ο χρόνος.