Την Πέμπτη έχουμε το Thanksgiving. Στον κύκλο μου ξέρω καμιά δεκαριά που θα το γιορτάσουν πάνω σε τραπέζι στρωμένο με κόκκινο τραπεζομάντιλο και τη γαλοπούλα να αχνίζει μόλις βγει από τον φούρνο, έχοντας στο πλάι πατάτες και δαμάσκηνα. Εννοείται ότι θα έχουν δει τον πρόεδρο Μπάιντεν να δίνει χάρη στις γαλοπούλες. H Παρασκευή είναι Black, δηλαδή έχει shopping σε προϊόντα τεχνολογίας. Και αφού το επόμενο Σαββατοκύριακο θα μετράμε λιγότερες από τριάντα μέρες για τα Χριστούγεννα, η μισή χώρα θα στολίζει δέντρο ακούγοντας Σινάτρα. Ολα αυτά πριν από είκοσι χρόνια ήταν ξένα. Σταδιακά γίνονται τόσο ελληνικά, όσο η χωριάτικη σαλάτα. Μεταξύ μας, το βρίσκω υπέροχο. Σε κάνουν να αισθάνεσαι λιγότερο μόνος σε έναν κόσμο που περιστρέφεται πιο γρήγορα από όσο αντέχεις.