NON PAPER

Πεφτοσυννεφάκηδες

Δείγμα (ή δήγμα) πρώτο: πριν από λίγες εβδομάδες, ενεπλάκη σε διαδικτυακή συζήτηση (πολύ καλά να πάθω) με τους υπεύθυνους μεγάλου, πολύ μεγάλου, χώρου παραστάσεων όπου – μέχρι να αρχίσουν να ισχύουν, από προχθές, τα νέα μέτρα – επιτρεπόταν η είσοδος και σε ανεμβολίαστους με rapid test. Οταν εξέφρασα την απορία γιατί «πρωτοτυπούν» αφού όλοι οι αντίστοιχοι χώροι λειτουργούν μόνο με εμβολιασμένους (και πρόσφατα νοσήσαντες) πήρα την εξής απάντηση: «Ο Γκαίτε κυρία μου έχει πει ότι η Τέχνη πρέπει να είναι ελεύθερη για όλους». Επειδή δεν είχα πρόχειρο το τηλέφωνο του Γιόχαν Βόλφγκανγκ ώστε να μου διευκρινίσει αν αναφερόταν ειδικά στους ανεμβολίαστους, ρώτησα γιατί οι συνάδελφοί τους θεατρικοί επιχειρηματίες και παραγωγοί ανοίγουν τις πόρτες τους μόνο για εμβολιασμένους. Μήπως αυτοί δεν αγαπούν την Τέχνη, τον Γκαίτε ή τον Χατζηπετρή; «Το κάνουν για οικονομικούς λόγους. Για να έχουν 85% πληρότητα». Αυτό ακριβώς σημαίνει ιδεολογικοποίηση της μπαρούφας. Εμείς (και ο Γκαίτε) είμαστε ιδεαλιστές. Οι άλλοι είναι ωφελιμιστές.