Μήπως ο Σερβετάλης, με τη βεντετίστικη υπεράσπιση του μότο «τέχνη για όλους», φωτίζει την απόσταση που απέχουν όσοι επικαλούνται τα δημοκρατικά τους δικαιώματα προκειμένου να αρνηθούν τον εμβολιασμό από την ουσία του πολιτεύματος στο οποίο δήθεν ομνύουν; Τα μέλη του αντιεμβολιαστικού κινήματος κραυγάζουν την απόπειρα καταπάτησης του δικαιώματός τους στην αυτοδιάθεση του σώματος και ρητορεύουν κατά της υγειονομικής δικτατορίας. Δεν έχουν, όμως, τίποτα να πουν για το δικαίωμα των υπολοίπων στην υγεία – που απειλείται από τους ίδιους. Γιατί οι δικές τους αξιώσεις είναι πιο σημαντικές από των διπλανών τους. Η αντίληψή τους για τη δημοκρατία είναι τόσο αποσπασματική ώστε να πιστεύουν πως αυτή είναι εφικτή στην καθημερινή πράξη όταν μερικοί περιφρονούν τις υποχρεώσεις που προστατεύουν τις ελευθερίες του συνόλου. Ο ηθοποιός, λοιπόν, που μάχεται για την ισότιμη πρόσβαση σε μια θεατρική παράσταση καταπατώντας το δικαίωμα κάποιων στην εργασία κι αφαιρώντας απ’ όλους το δικαίωμα να τη δουν μιμείται τέλεια εκείνους που στηρίζει. Νομίζει πως δεν συνθηκολογεί με το παράλογο, αλλά στον καθρέφτη του έχει ήδη εμφανιστεί κάτι σαν παχύδερμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ