Οπως ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ, έτσι και ο Κώστας Χαραλάμπους των δύο μόλις ταινιών θεωρώ ότι ξεπέρασε τον μύθο Ρίντλεϊ Σκοτ. Οι ταινίες τους, «Ο Οίκος Γκούτσι» (ΗΠΑ / Καναδάς, 2021) του Σκοτ και «Λούγκερ» (Ελλάδα, 2021) του Χαραλάμπους, είναι συγκρίσιμες με ένα κοινό στοιχείο στο περιεχόμενο: τη ματαιοδοξία που κρύβεται στα σπλάχνα του πλούτου και της εξουσίας: στη μία πλευρά η οικογένεια Γκούτσι που οδηγήθηκε στην παρακμή εξαιτίας των αδυναμιών των μελών της και στην άλλη η οικογένεια Αγγελιδάκη που επίσης παρήκμασε, κι αυτή εξαιτίας της ανικανότητας των μελών της να κοιτάξουν όλα μαζί το κοινό καλό της.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ