Υπήρξε κάτι που εσείς προσωπικά πήρατε από την ταινία «Τα όριά μας», όχι τόσο ως σκηνοθέτης αλλά ως άνθρωπος;

Με τον Γιάννη Χατζήμπεη ήμασταν φίλοι, αλλά όταν αποφασίσαμε να κάνουμε την ταινία συμβιώσαμε. Από αυτή τη συμβίωση το κυριότερο πράγμα που πήρα ήταν μαθήματα χαράς της ζωής. Το να βάζεις ένα στοίχημα σαν το Ιronman στη ζωή σου είναι μια τρέλα, πόσω μάλλον εάν έχεις και κάποια αναπηρία. Σε όλον τον αγώνα δεν είδα άλλον αθλητή με αναπηρία εκτός από τον Γιάννη. Ολοι αυτοί οι 3.150 αρτιμελείς αθλητές κατά τη διάρκεια του αγώνα πονούν φριχτά αλλά δεν αφήνουν τον πόνο να γίνει θλίψη. Αυτή είναι η αισιοδοξία που τους εκτοξεύει από την εκκίνηση ως τον τερματισμό και αυτό είναι το μάθημα που πήρα από την ταινία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή