Οιωνοί

Επισήμως τηρούμε στάση αναμονής – ή μάλλον συγκρατημένης αισιοδοξίας. Ανεπισήμως οι πανηγυρισμοί για τη νέα γερμανίδα υπουργό Εξωτερικών έχουν ξεκινήσει. Στο κόμμα της, λένε οι εγχώριοι θριαμβολογούντες, είναι αποδεδειγμένα φιλέλληνες. «Ο Ερντογάν έχει πλέον λόγους να ανησυχεί» προσθέτουν. Λόγους σαν τις διακηρύξεις των Πρασίνων για τη σύνδεση της ενταξιακής πορείας της γειτονικής χώρας με τα βήματα που θα κάνει στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ή το αίτημά τους προς τη Μέρκελ, έναν χρόνο πριν, να μην επιτρέψει την εξαγωγή γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία, και να αναστείλει την παράδοση στρατιωτικού εξοπλισμού εκεί, λόγω της επιθετικότητάς της προς την Ελλάδα. Οι πιο αισιόδοξοι απ’ τους οπτιμιστές θυμίζουν και τη θέση τους υπέρ της καταβολής των γερμανικών αποζημιώσεων. Σύμφωνοι. Ολα αυτά έχουν ειπωθεί. Αποτελούν όμως οιωνούς μιας φιλελληνικής γερμανικής διπλωματίας; Οι ψύχραιμοι του κυβερνητικού στρατοπέδου έχουν ένα μότο που απαντά στην απορία: «Κάθε γερμανική κυβέρνηση είναι κυβέρνηση της Γερμανίας». Για να το πούμε πιο ωμά: δεν περιμένουν μεγάλες αλλαγές στη γερμανική εξωτερική πολιτική εξαιτίας της κομματικής ταυτότητας της Αναλένα Μπέρμποκ.