Τα πράγματα αρχίζουν να μπερδεύονται – αν και απλά δεν ήταν ποτέ. Καταγγέλλουμε τον Ερντογάν σταθερά και παντού, και καλά κάνουμε: ο τύπος δεν χάνει ευκαιρία να προκαλέσει την Ελλάδα και την ίδια στιγμή παραβιάζει όποιο ανθρώπινο δικαίωμα βρει μπροστά του. Νιώθουμε έτσι χαρά όταν τον βλέπουμε να παραπαίει (οι σχετικές σκηνές αναπαράγονται στα κανάλια ξανά και ξανά) και αισιοδοξία όταν παρακολουθούμε διαδηλωτές να διαμαρτύρονται για την αύξηση των τιμών. Την ίδια στιγμή όμως διαβάζω στα «ΝΕΑ» ότι η Αθήνα δεν θέλει αποσταθεροποίηση. Κι ακούω έγκριτους πολιτικούς και καθηγητές να επισημαίνουν ότι από την τουρκική αντιπολίτευση δεν πρέπει να περιμένουμε και πολλά. Προσφυγή στη Χάγη νοείται μόνο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, είπε χθες ο Βαγγέλης Βενιζέλος στο ραδιόφωνο, ενώ ο Κιλιτσντάρογλου θέλει προσφυγή «για όλα».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ