Η Γωγώ και η Μαίρη είναι δύο αγαπημένες αδελφές, φίλες μου πολλά χρόνια. Γυναίκες, αυτό που λέμε, η χαρά της ζωής. Δυναμικές, ανεξάρτητες, με χιούμορ, «καπετάνισσες» στις παρέες, κοσμοπολίτισσες, επιτυχημένες στη δουλειά τους. Και συντρέχτρες. Στα τρυφερά χρόνια της εφηβείας έχασαν τον πατέρα τους και μεγάλωσαν με τη μητέρα τους και τη θεία τους. Μαζί έμεναν από τότε που τα κορίτσια ορφάνεψαν. Τέσσερις γυναίκες που δεν συγκατοικούσαν απλώς λόγω των συνθηκών αλλά έφτιαξαν μια καινούργια οικογένεια. Οχι μόνο από τις πιο αγαπημένες και ταιριαστές που έχω γνωρίσει αλλά και που μπορώ να φανταστώ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή