Θεωρείται – και όχι άδικα – ένας από τους σπουδαιότερους άθλους στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Καθώς για να φτάσει, τέτοιες μέρες, στις 26 Νοεμβρίου του 1956 στο χάλκινο μετάλλιο στο επί κοντώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης, ο Γιώργος Ρουμπάνης είχε ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες ενός εξαιρετικά επίπονου τελικού που κράτησε πολλές ώρες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή