Η φετινή Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP26) στη Γλασκώβη έφερε μια αξιοσημείωτη αλλαγή στο επίκεντρο από τις ευθύνες των κυβερνήσεων στην εξουσία του ιδιωτικού τομέα. Εάν οι εθνικές κυβερνήσεις δεν μπορούν να βρουν έναν τρόπο να συμβιβάσουν τα συμφέροντά τους και να δεσμευτούν για συλλογική δράση, μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να αντεπεξέλθει; Αυτό δεν είναι απλώς ένα ερώτημα για το πόση διαφορά θα είχε η ατομική ή συντονισμένη μείωση των εκπομπών από τις επιχειρήσεις, αν και η απάντηση είναι πιθανώς σημαντική. Μάλλον, είναι ένα ζήτημα σχετικά με τις δυνατότητες της αγοράς. Μπορεί να αξιοποιηθεί για την επίτευξη του κρίσιμου δημόσιου αγαθού της ταχείας και μεγάλης κλίμακας μείωσης των εκπομπών; Η έλλειψη οικονομικού κεφαλαίου είναι απίθανο να είναι πρόβλημα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή