«Είναι πολύτιμος ο χρόνος που δεν κάνεις τίποτε»

Περίεργα τα φέρνει η ζωή. Πιτσιρίκα μεγαλωμένη σε προάστιο του Παρισιού έως τα δεκατέσσερά της χρόνια, έπαιζε με τα αδέρφια της ποδόσφαιρο, της άρεσε να σκαρφαλώνει στα δέντρα και τέλος πάντων να κάνει ό,τι είναι δυνατόν, για να είναι… αγοροκόριτσο. Κανένα ενδιαφέρον για τη μουσική και το τραγούδι, κανένα ενδιαφέρον για τις Τέχνες. Ολα αυτά άλλαξαν κάπου στα 14 της χρόνια, όταν τη σύστησαν σε δασκάλα τραγουδιού. Κι η νεαρή έφηβη της ιστορίας μας φαίνεται ότι ανακάλυψε έναν νέο κόσμο. Εκεί που βαριόταν οτιδήποτε είχε να κάνει με το διάβασμα και τις σχολικές εργασίες, ανέπτυξε ξαφνικά πάθος για τη μουσική. Και εκεί που αποφάσισε να ασχοληθεί με το τραγούδι, οι γονείς της τής έβαλαν απαγορευτικό. Παρά την εξαιρετική πρόοδο με τη δασκάλα της, έλαβε ελάχιστη ενθάρρυνση από την οικογένειά της. Αντίθετα, αφού έκανε μαθήματα τραγουδιού για πάνω από έναν χρόνο, οι γονείς της αρνήθηκαν να την αφήσουν να συνεχίσει την εκπαίδευσή της. Της απαγόρευσαν επίσης να παρακολουθήσει την πρακτική της σχολικής χορωδίας και άρχισαν να την ωθούν προς μια πιο «σοβαρή» καριέρα. Εφυγε από το σπίτι της, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, δούλευε δεξιά και αριστερά, γράφτηκε στο Ωδείο του Παρισιού και κάποια στιγμή το όνειρό της έγινε πραγματικότητα.