«Εκλογές στην Τουρκία δεν σημαίνει ότι έχουμε δημοκρατία»

Στα μυθιστορήματά της υπερασπίζεται την αίσθηση των ηρώων ότι ανήκουν σε πολλαπλές πατρίδες, ακόμη και όταν νιώθουν νοσταλγία για τη γενέτειρά τους. H Βρετανοτουρκάλα Ελίφ Σαφάκ, που την τελευταία 10ετία ζει στο Λονδίνο με τον τούρκο δημοσιογράφο Εγιούπ Τζαν και την κόρη τους, έχει αλλάξει αρκετές στη ζωή της. Γεννημένη στο Στρασβούργο το 1971, παρέμεινε με τη μητέρα της στην Αγκυρα όταν χώρισαν με τον πατέρα της. Πέρασε την εφηβεία της στη Μαδρίτη και το Αμμάν της Ιορδανίας, προτού επιστρέψει στην Τουρκία, όπου τη μεγάλωσε η γιαγιά της. Αποφοίτησε από το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Μεσανατολικού Τεχνικού Πανεπιστημίου στην Αγκυρα και ξεκίνησε να δημοσιεύει έργα της το 1994. Οι «Καθρέφτες της Πόλης» τής απέφεραν το Βραβείο της Ενωσης Τούρκων Συγγραφέων, αλλά σύντομα εξαιτίας αναφορών της στην αρμενική γενοκτονία – στο «Μπάσταρδο της Κωνσταντινούπολης» – κατηγορήθηκε για προσβολή της «τουρκικότητας». Η υπόθεση απορρίφθηκε, αλλά η Σαφάκ θεωρήθηκε έκτοτε συγγραφέας που ασκεί κριτική στο τουρκικό κράτος και μάχεται για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Μια μειονότητα απόκληρων της ζωής πρωταγωνιστεί και στο πρόσφατο βιβλίο της, «10 λεπτά, 38 δευτερόλεπτα σ’ αυτό τον παράξενο κόσμο» (εκδ. Ψυχογιός, μτφ. Αννα Παπασταύρου), που μπήκε στη βραχεία λίστα του Μπούκερ το 2019. Ο τίτλος αναφέρεται στη συνολική διάρκεια των αναμνήσεων που καταγράφει η πόρνη Λεϊλά μετά τη δολοφονία της, ενώ η συνείδηση «σβήνει». Κάθε ήχος, εικόνα και μυρωδιά τής θυμίζει πέντε φίλους που έζησαν στο περιθώριο της τουρκικής κοινωνίας.