Εμβόλια και μητέρες ανηλίκων

Θυμάμαι την εποχή που κάλυπτα το ρεπορτάζ του υπουργείου Εργασίας και στις συζητήσεις κυριαρχούσε το θέμα των πρόωρων συντάξεων. Το κλίμα στην κοινωνία, στα κόμματα της αντιπολίτευσης και στα media ήταν «οι μητέρες ανηλίκων στο απόσπασμα» διότι δεν θα μπορούσαν πια να βγαίνουν σε πρόωρη σύνταξη οι μητέρες ανηλίκων στα 45. Θυμάμαι να λέω σε αίθουσα σύνταξης πως οφείλουμε να πούμε πως το μέτρο είναι επιβεβλημένο, αφού τα ταμεία οδηγούνταν με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση και η αντίδραση ήταν σφοδρή: «Δεν μπορούμε να πάμε κόντρα στην κοινωνία». Τελικά το μέτρο ψηφίστηκε καθυστερημένα και γι’ αυτό σε μεγαλύτερη ηλικιακή έκταση. Οπως συμβαίνει πάντα με καθετί που γίνεται όταν πια η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Κάπως έτσι συνέβη και με την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών. Αφού πέθαναν χιλιάδες επιβλήθηκε υποχρεωτικός εμβολιασμός σε υγειονομικούς και αφού πέθαναν άλλοι τόσοι κατέστη υποχρεωτικός ο εμβολιασμός στους άνω των 60. Οι ειδικοί σχεδόν εκλιπαρούν την κυβέρνηση να επεκτείνει τις υποχρεωτικότητες, ενώ και το κλίμα στην κοινωνία, όπως καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, είναι υπέρ των εμβολιασμών. Αλλωστε το φανερώνει και ο αριθμός των εμβολιασμένων: 7 εκατομμύρια πολίτες έχουν εμβολιαστεί με τουλάχιστον μία δόση. Ακόμα και το πολιτικό κόστος για επέκταση της υποχρεωτικότητας θα ήταν μικρό για ένα κόμμα που καταγράφει το υψηλότερο δημοσκοπικό προβάδισμα που έχει καταγραφεί τις τελευταίες δεκαετίες για κυβέρνηση, μετά από δυόμισι χρόνια στην εξουσία. Παρ’ όλα αυτά τα μέτρα έρχονται με το μαρτύριο της σταγόνας με μια μόνιμη επωδό που συμπυκνώνεται στο επιχείρημα πως σε ένα κράτος δικαίου οι υποχρεωτικότητες πρέπει να επιβάλλονται με φειδώ. Σύμφωνοι. Το ερώτημα είναι κατά πόσο στη λογική της φειδούς περιλαμβάνονται η δημόσια υγεία και η σωτηρία της ζωής των πολιτών. Διότι και για μη χρήση κράνους ή για παραβίαση φωτεινού σηματοδότη επιβάλλονται πρόστιμα, τα οποία ουδείς αμφισβητεί. Στην Αυστρία και τη Γερμανία ήδη ο κύβος ερρίφθη, ενώ οι περισσότερες χώρες αυστηροποιούν τους περιορισμούς για τους ανεμβολίαστους. Εδώ προς το παρόν οι ανεμβολίαστοι μπορούν να πηγαίνουν σχεδόν παντού με ράπιντ τεστ. Αυτό που προκαλεί όμως ακόμα μεγαλύτερη απορία είναι η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τη στιγμή που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών έχει εμβολιαστεί, εξακολουθεί να εκπροσωπείται στη Βουλή από τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος σε κάθε τοποθέτηση, ομιλία, ανάρτηση πετάει και μία ατάκα κατά των εμβολίων ή κλείνει το μάτι στους αντιεμβολιαστές. Είτε αμφισβητώντας τον βαθμό κάλυψης των εμβολίων στις μεταλλάξεις, είτε παρουσιάζοντας ακατάληπτες στατιστικές αναλύσεις που καταρρίπτονται λίγη ώρα μετά.