Ενθουσιασμοί – απογοητεύσεις, κόστος – όφελος

Εύλογος ήταν ο ενθουσιασμός της ελληνικής κοινής γνώμης μετά την υπογραφή της συμφωνίας αμοιβαίας συνδρομής Ελλάδας – Γαλλίας που προχώρησε παράλληλα με την προμήθεια των μαχητικών Ραφάλ. Η ελληνογαλλική αυτή η προσέγγιση θεωρήθηκε ότι θα έφερνε μια ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο, αλλά, κυρίως, ότι θα δρούσε αποτρεπτικά έναντι της τουρκικής προκλητικότητας. Αντίστοιχη, αλλά με περιορισμένους τόνους, ευεξία παρατηρήθηκε και στην αρθρογραφία που ακολούθησε τη συμφωνία Ελλάδας – Εμιράτων και πολλοί μίλησαν για διπλή θωράκιση της χώρας. Και ενώ η Ελλάδα συνέχιζε τον μαραθώνιο αναρρίπισης των σχέσεών της με πλειάδα κρατών, γειτονικών και μη, ήταν αρκετή για να ταράξει τα νερά η έκφραση κάποιας ανησυχίας πως το Παρίσι – στο οποίο τόσα, υλικά και ηθικά, έχει επενδύσει η Αθήνα – θα προμηθεύσει τα Εμιράτα με 80 Ραφάλ, στα πιλοτήρια των οποίων δεν αποκλείεται να βρεθούν τούρκοι πιλότοι. Με τον τουρκικό Τύπο να αναφέρει πως είναι πιθανό τα Ραφάλ που θα προμηθευτούν τα ΗΑΕ να πετούν σύντομα στον τουρκικό ουρανό καθιστώντας την τεχνογνωσία τους γνωστή στους τούρκους χειριστές.