«Ο ήχος της Ιαπωνίας είναι η απόλυτη ησυχία»

Μετά τις σπουδές της στην Καλών Τεχνών στην Αθήνα και τα βαριά λάδια της ζωγραφικής της η Εύα Μήταλα ξεκίνησε να αναζητά άλλες καλλιτεχνικές διεξόδους, τις οπoίες αρχικά βρήκε στην ποπ αισθητική των ιαπωνικών κόμικ και στις ιστορίες manga. Ακολούθησε το δρομολόγιο των μετακινήσεών της σε ασιατικές πρωτεύουσες, στο Βερολίνο, στην Αμερική, προς αναζήτηση μιας ιδανικής ζωής. Σταθμός της ουτοπίας της έγινε η Ιαπωνία. Τα συχνά ταξίδια της στον μακρινό προορισμό γέμισαν την καλλιτεχνική της φύση με ανθρώπινες σχέσεις και ξεχωριστές εμπειρίες από έναν τρόπο ζωής τον οποίο επεξεργάστηκε στην πιο πρόσφατη σύνθεση του έργου της και παρουσιάζει στην αίθουσα τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Η καλλιτέχνις, με αφετηρία την ποιητική συλλογή του Πολ Κλοντέλ «Εκατό φράσεις για βεντάλιες», συγκεντρώνει μικρά ενθύμια από τα ταξίδια της στην Ιαπωνία και δημιουργεί το καλλιτεχνικό σύμπαν της, το οποίο μεταφέρει παντού μαζί της. Το ατελιέ της οδού Πατησίων όπου συναντιόμαστε είναι ήσυχο, ολόφωτο και με ένα ανεπαίσθητο άρωμα από μείγμα αιθέριων ελαίων. Στον λευκό τοίχο οι λεπτές σκιές από τις μικρές βεντάλιες της σχεδόν αφηγούνται τις αναμνήσεις της: «Από το 2007 που πήγα στην Ιαπωνία ένιωσα ότι το χρώμα του δέρματός μου δεν ήταν πια πρόβλημα. Οπουδήποτε αλλού είμαι κιτρινωπή. Οχι όμως εκεί. Αυτό με κάνει και νιώθω πάρα πολύ ωραία, γιατί έτσι είμαι εγώ. Μπορεί να ακούγεται επιφανειακό, αλλά το δέρμα μας είναι πολύ σημαντικό όργανο. Από αυτό νομίζω ότι αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Στην Ιαπωνία οι άνθρωποι είναι διάφανοι και ευγενικοί».