Χθες το πρωί παρακολουθούσα μια τηλεοπτική συνέντευξη του Νίκου Ανδρουλάκη. Και διαπίστωσα ότι δεν τον γνωρίζω ή, τέλος πάντων, ξέρω ελάχιστα για αυτόν. Και αν εγώ, που είμαι και στο κάτεργο, κατέχω ελάχιστα, οι περισσότεροι εκ των ψηφοφόρων του δεν ξέρουν τίποτα. Ναι, πρόσεξα ότι κατά βάθος αγνοώ πώς μιλάει, με ποιες κινήσεις των χεριών ενορχηστρώνει τις εκφράσεις του, πώς βλέπει τους συνομιλητές του και αν είναι κάπως αμήχανος μπροστά στην κάμερα. Δεν έχω ιδέα ποιες λέξεις του αρέσει να χρησιμοποιεί, αν χαμογελάει εύκολα και αληθινά ή ψεύτικα και προσχηματικά. Τον Λοβέρδο τον ξέρω απέξω, ίσως και λόγω της συχνής επανάληψης – δεν καταλάβαινα αν αυτό που έβλεπα ήταν ενημερωτική εκπομπή ή διαφημίσεις. Είχα ξεχάσει αρκετά από τον Γιώργο, αλλά τα βρήκα πάλι μπροστά μου, με μερικές εμφανίσεις τα θυμήθηκα όλα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ