Η κίνηση του Ανδρέα Λοβέρδου να στηρίξει ανοικτά και καθαρά τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι μια κίνηση σύμφωνη με το μήνυμα των εσωκομματικών εκλογών. Οχι ότι αλλάζει κάτι σημαντικά ως προς τον διαφαινόμενο νικητή, αλλά συλλαμβάνει το μεγάλο μήνυμα των εκλογών. Εκεί έξω στην κοινωνία υπάρχει μια κρίσιμη μάζα συμπολιτών μας που έχει απαυδήσει τόσο από τη μεταρρυθμιστική ατολμία και αναβλητικότητα της κυβέρνησης όσο και από την αδυναμία του κ. Τσίπρα να αρθρώσει έναν πολιτικό λόγο, αριστερό μεν αλλά χωρίς αναχρονισμούς. Οι περισσότεροι από αυτούς τους 270.000 που ψήφισαν το έκαναν για έναν και μόνο λόγο: Για να δώσουν μήνυμα ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών. Και η πλειοψηφία τους θεώρησε πως το μέσο γι’ αυτή την ανατροπή είναι η ανανέωση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου. Επικράτησε η βούληση για αλλαγή συσχετισμών μέσα από το αίτημα της «ανανέωσης». Δηλωμένες ενστάσεις κάποιων, όπως του γράφοντος, για το ότι αυτή η ανανέωση ήταν χωρίς πίστη σε ιδέες και χωρίς αφηγηματικό κορμό δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο μπροστά στην απαίτηση να ηττηθεί το «παλιό» στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Ας μη νομίζουν όμως ορισμένοι πως αυτό θα ισχύει για πάντα. Αν η ανανέωση εξακολουθεί να είναι μια αποσκελετωμένη πρόταση, χωρίς σύγχρονο λόγο και αφήγηση, οι ελπίδες των 270 χιλιάδων θα εξανεμιστούν πολύ γρήγορα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ