Η πρώτη της γνωριμία με τον Κωνσταντίνο Χρηστομάνο έγινε στα φοιτητικά της χρόνια, όταν προσπάθησε να παρουσιάσει το καλύτερό του έργο, την «Κερένια κούκλα». Εκείνη η παράσταση δεν ανέβηκε ποτέ, ωστόσο η σύνδεσή της με τον συγγραφέα είχε ήδη γίνει. Ετσι όταν πριν από την πανδημία αναζητούσε νεοελληνικά κείμενα για να προτείνει στο υπουργείο Πολιτισμού διεκδικώντας την επιχορήγησή του, επέστρεψε στον Χρηστομάνο. Με την απαραίτητη δραματουργική επεξεργασία και τη σκηνοθετική της καθοδήγηση, η Σοφία Φιλιππίδου παρουσιάζει την παράσταση «Τα τρία φιλιά… Η σταχτιά γυναίκα» στο θέατρο Μεταξουργείο, μετά την περσινή διαδικτυακή τους αναμετάδοση ως «θεατροφίλμ». «Είναι κοντά στην παράσταση αλλά δεν είναι παράσταση. Η παράσταση θέλει θέατρο και έναν τουλάχιστον θεατή. Ετσι κι αλλιώς έγινε νέα σκηνοθεσία στο στήσιμο μέσα στον νέο χώρο. Αλλαξε κάπως η “χορογραφία” της παράστασης. Η ψηφιακή τεχνολογία στο φιλμ βοηθάει να ακούσεις καθαρά τον επεξεργασμένο λόγο, να δεις κοντινά πλάνα και λοξές λήψεις. Στα γυρίσματα η κάμερα “κυνηγάει” τον ηθοποιό. Το μοντάζ πάλι κόβει και ράβει, πετάει τα άχρηστα πλάνα. Στο θέατρο ο ηθοποιός είναι μόνος, εκτεθειμένος και ανασφαλής και έχει να παλέψει με τον εαυτό του, με το έργο, με τον ρόλο και με τον θεατή» αναφέρει η Σοφία Φιλιππίδου στο «ΝΣυν».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ