Η εβδομάδα που κλείνει δεν ήταν η καλύτερη για την Κεντροαριστερά – και η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως ορισμένους από τους χαμένους του πρώτου γύρου. Διατυπώθηκαν αυθαίρετοι ισχυρισμοί για το μακρινό παρελθόν, ακούστηκαν ατεκμηρίωτες καταγγελίες για κατευθυνόμενες ψήφους, ως και κατηγορίες για εκλογικές παρατυπίες εκτοξεύτηκαν ξαφνικά, για να αποσυρθούν αμέσως μπροστά στη ζημιά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν.

Καλό θα είναι αυτό το δυσάρεστο διάλειμμα να ξεχαστεί γρήγορα. Και με τον νέο του αρχηγό, που θα βγει από τις αυριανές κάλπες, το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ να ξεκινήσει ενωμένο και δυνατό την εκστρατεία για την ανανέωση και αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Το οφείλει στην ιστορία του. Το οφείλει στη Φώφη Γεννηματά, που η συγκίνηση από τον πρόωρο χαμό της αποτέλεσε μια από τις βασικές αιτίες της μαζικής προσέλευσης στις κάλπες της περασμένης Κυριακής. Το οφείλει και στον τόπο, ο οποίος έχει ανάγκη από ένα σύγχρονο, σοβαρό και φιλευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Για να ασκεί σήμερα εποικοδομητική αντιπολίτευση. Και για να αναλάβει ενδεχομένως αύριο κυβερνητικά καθήκοντα.

Το έργο δεν θα είναι εύκολο. Η Αριστερά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο, είναι επιρρεπής τόσο στις διασπάσεις όσο και στον λαϊκισμό. Ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ θα κληθεί λοιπόν να διαψεύσει με την πολιτική του αυτή την παράδοση. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να τείνει χείρα φιλίας και συνεργασίας στους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Το δεύτερο, να καλέσει όσους εγκατέλειψαν τον χώρο της Κεντροαριστεράς, επειδή απογοητεύτηκαν ή επειδή παραπλανήθηκαν, να επιστρέψουν στην ενεργή δράση. Και το τρίτο, να δρομολογήσει την επεξεργασία ολοκληρωμένων προτάσεων για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, με πρώτο τη διαχείριση των ανισοτήτων σε όλα τα επίπεδα.

Δύο πράγματα πρέπει να αποφύγει ο αυριανός νικητής: την αλαζονεία και την εσωστρέφεια. Αν τα καταφέρει, η Κεντροαριστερά μπορεί να αποτελέσει τη μεγάλη έκπληξη.