Και φοβηθέντες τα ονόματα, έβαλαν και επίθετα – γράφει ο Μιχάλης Κατσαρός. Να, ένα βασικό ζήτημα που θα αντιμετωπίσει σύντομα ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης που πιθανότατα θα εκλεγεί αύριο στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ: οι λέξεις και το νόημά τους. Και μη βιαστείτε να μυκτηρίσετε το θέμα, γιατί είναι σοβαρό – πάντα είναι σοβαρό όταν πρόκειται για λέξεις, αφού δι’ αυτών εκφράζονται, τελικά, τα πάντα. Πρώτο παράδειγμα: πώς θα αντιμετωπίσει ή θα ερμηνεύσει ο νέος αρχηγός την πολύ ταλαιπωρημένη λέξη «σοσιαλδημοκρατία»; Τι νόημα θα της δώσει; Πώς θα την ορίσει; Με ποιο ύφος και ποια ουσία; Φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι – το αντιδεξιά ή αντιαριστερά δεν σημαίνει τίποτε, γιατί είναι απλός ετεροκαθορισμός για αντιεμβολιαστές της πολιτικής. Αν ψάξετε τη βιβλιογραφία για το σύγχρονο νόημα της σοσιαλδημοκρατίας και τις Συμπληγάδες της, δεν θα βγάλετε εύκολα άκρη – κι ούτε υπάρχει μόνο μια εκδοχή. Αλλιώς πώς γίνεται και ο κόσμος του ΚΙΝΑΛ να έχει ψηφίσει και Ανδρουλάκη και Παπανδρέου και Λοβέρδο, που ο καθένας τους δεν εκφράζει μόνο ένα ύφος λόγου και εξουσίας, αλλά και μια πολιτική θεώρηση;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ