Ας πούμε ότι αυτοπροσδιορίζεστε ως κεντρώος ψηφοφόρος. Αν είστε μεγαλύτερος σε ηλικία, έχετε συνομιλήσει πολιτικά με τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη, ψωνίσατε Γιώργο πριν από την κρίση, κάπου τα βρήκατε με τον Βενιζέλο, καταφύγατε στο Ποτάμι και ψηφίσατε Μητσοτάκη ρίχνοντας με δύναμη το ψηφοδέλτιο στην κάλπη. Επιλέξατε Μητσοτάκη για δύο λόγους. Για τον προφανή, να φύγουν οι άλλοι, αλλά και επειδή θεωρείτε ότι είναι ο μόνος που, στη δεδομένη στιγμή, μπορεί να ακολουθήσει ένα σύγχρονο μεταρρυθμιστικό αφήγημα. Ναι, φυσικά, σας ενοχλούν οι δεξιοί, έχετε εντοπίσει και μερικά ακροδεξιά στίγματα, αλλά μέχρι να δείτε τι γίνεται και στο ΠΑΣΟΚ δεν το κουνάτε από εκεί. Και ξημερώνει η Δευτέρα που βλέπετε τον Πρωθυπουργό στην Ιερά Σύνοδο. Σε ένα κοσμικό κράτος θα περιμένατε να δείτε το αντίστροφο, την Ιερά Σύνοδο στον Πρωθυπουργό. Αν μην τι άλλο, πρόκειται για ανθρώπους που μισθοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αλλά ναι, αναγνωρίζετε την εθνική μας ιδιαιτερότητα, δέχεστε την κρισιμότητα των στιγμών και ότι ο Πρωθυπουργός οφείλει να κάνει τα πάντα, ακόμα και γονυκλισίες, προκειμένου να φέρει όσους μπορεί στη σφαίρα της λογικής και του εμβολίου. Αλλωστε η περίπτωση της Εκκλησίας θεωρείται ειδική. Πρόκειται για ένα περιβάλλον όπου οι ψήφοι ομαδοποιούνται σχετικά εύκολα, πακετάρονται και διατίθενται έπειτα από πνευματική καθοδήγηση. Μόνο που τα πάντα είναι ειδική περίπτωση στην Ελλάδα και απαιτούν κατάλληλους χειρισμούς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή