Η αλλοπρόσαλλη εποχή Τραμπ μπορεί να τελείωσε οριστικά (;) για τις ΗΠΑ και τον κόσμο, ο Τραμπισμός, ωστόσο, φαίνεται ότι ήρθε για να μείνει. Τα αποτελέσματα της σποράς του εκκεντρικού δισεκατομμυριούχου που για τέσσερα χρόνια κρατούσε στα χέρια του τις τύχες του πλανήτη, άλλωστε, παραμένουν απτά. Από τους κομπογιαννίτες που με χλωρίνη καθαρίζουν τον κορωνοϊό μέχρι τους αρνητές της κλιματικής κρίσης, μια δημόσια τοποθέτησή του δρόμος. Το κακό στη δεύτερη περίπτωση είναι ότι οι τρελές ιδέες του, πέραν του ότι επηρέασαν εκατομμύρια αφελείς, έφτασαν να καταστούν επίσημη πολιτική με την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα. Η συγγνώμη Μπάιντεν από το βήμα της COP26 ήταν μια πρώτη ένδειξη καλής θέλησης, αν και αμφίσημη – «υποθέτω ότι δεν θα έπρεπε να απολογηθώ, αλλά ζητάω συγγνώμη», είπε χαρακτηριστικά. Η επαναφορά της χώρας του στον… ίσιο δρόμο, ωστόσο, δεν αρκεί. Η Ουάσιγκτον, εκτός από τον περιορισμό των «εθνικών» εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο ήμισυ μέχρι το 2030, θα πρέπει να δράσει τόσο θεραπευτικά όσο και προληπτικά, εντός και εκτός συνόρων. Μια καλή αρχή θα ήταν ο έλεγχος των αμερικανικών συμφερόντων βιομηχανικών μεγαθηρίων που επί δεκαετίες δρουν ανεξέλεγκτα στη Νοτιοανατολική Ασία. Οσον αφορά τη χώρα μας, δυστυχώς, έχουμε προ πολλού ξεπεράσει το σημείο που οι αναδασώσεις ήταν αρκετές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ