Ο πολιτικός πρόγονός του

Το μεγάλο μάθημα από τη διαδικασία ανάδειξης προέδρου στο ΠΑΣΟΚ εγώ το πήρα στον πρώτο γύρο των εκλογών. Το αποτέλεσμα του δεύτερου, προχθές, απλώς το επιβεβαίωσε. Το μάθημα αυτό βρίσκεται στην απόσταση, που χωρίζει την παράσταση νίκης, με την οποία ο Γεώργιος Β΄ ξεκίνησε τον «ωραίο αγώνα», από το υπερδιπλάσιο ποσοστό με το οποίο τελικά τον συνέτριψε ο «φίλος του ο Νίκος», ο «άκαπνος» και «άπειρος». Οταν πριν από περίπου σαράντα ημέρες ο ΓΑΠ είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να διεκδικήσει την ηγεσία ξανά, η πρώτη έρευνα (στον γενικό πληθυσμό, όχι σε όσους δήλωναν την πρόθεση να ψηφίσουν) έφερνε τον ΓΑΠ πρώτο στην παράσταση νίκης, μακράν των άλλων υποψηφίων. Με άλλα λόγια, η πλειονότητα των ερωτηθέντων τότε θεωρούσε ότι, στο τέλος της αναμέτρησης, θα κέρδιζε ο χειρότερος εαυτός μας: ο δουλοπρεπής ραγιάς, ο πρόθυμος να υποκλιθεί και σε αυτή την ανικανότητα αυτοπροσώπως, εφόσον φέρει ένδοξο όνομα.